herkes aynı hayatta,
kendini bir şey sanma.
ne kadar çok bilirsen
o kadar bela başa.
sen bilirsin aslına
aklımdan geçenleri
zaman herşeyi çözer
şu beklemek olmasa
gözlerimi açsam da
sen çıksan karşıma.
gel beni azat et,
kayboldum karanlıkta.
ben bizi unutmam
gitmek yakışmaz bana
yolcuyuz hayatta sen gel otur yanıma...
herkes ayni hayatta,
aklim karisti sevgilim, manasiz edebiyatta.
laleleri topla da gel baharda,
kuslara su koymayi unutma cesmenin yanindaki yalakta.
bir gun biter ask,
belertme gozlerini sasirmissin gibi,
kos kapat ocaktaki menemeni tutmasin dibi.
herkes ayni hayatta,
ayirma bortu, bocek diye.
opunce kurbagayi olsaydi her kurbaga prens,
prensin kiymeti mi kalirdi ey midas?
Konu: Pinhani 
Paz Şub. 17, 2008 2:17 pm
